2007
30
lip
Podróż Tbilisi - Kazbegi
Gruzja, Kazbegi
Przejechano 3857 km
Autor: MC
Dojechaliśmy na dworzec. Oczywiście nie był to Diube. Dopadło nas zaraz stado taksówkarzy oferujących usługi. W końcu pojechaliśmy samochodem kombi z gruzińskim taksówkarzem, który okazał się przeuroczym staruszkiem. Zawiózł nas na Diube za 12 lari, ale i tak daliśmy mu 15, bo był uroczy i na dworcu zaoferował swoją pomoc w znalezieniu marszrutki. Okazało się żebyły ale już zapchane i musielibyśmy trzymać plecaki na kolanach więc dziadeczek znalazł nam taksówkę (też kombi dzięki Bogu), która za 50USD zgodziła się zawieźć nas do Kazbegi. Rewelacja!
Miły starszy pan, droga – Gruzińska Droga Wojenna – przepiękna, bardzo malownicza. Po drodze mijaliśmy ogromny sztuczny zbiornik wodny w kolorze turkusu, a przed sobą mieliśmy cały czas góry. Piękna Mateczka Gruzja, ech piękna.
Droga z Tibilisi do Kazbegi zajęła 2h 20 min. Długo. Nawet nie chce myśleć ile jechalibyśmy marszrutką, zwłaszcza że droga w pewnym momencie pięła się dość ostro pod górę i dziurawa była niemożebnie. Zatrzymaliśmy się na chwilę na odpoczynek koło pań sprzedających gruzińskie czapki – wielkie futrzane i mniejsze, szydełkowe. Obiecaliśmy że kupimy jak będziemy wracać. No i dojechaliśmy do Kazbegi. Nasz gruziński taksówkarz dał nam swój numer telefonu, gdybyśmy chcieli wracać z nim taksą. Powiedział, że może też znajdzie kogoś kto za 120-130USD pojedzie do Batumi.
W Kazbegi sprawdziliśmy hotel przy placu – 80 lari – zdecydowanie za drogo. Jeden obrotny kazbecki Gruzin zaproponował nam kwaterę za 20 lari z jedzeniem ale wzięliśmy za 15 bez jedzenia :) warunki OK, chociaż kran – zasada działanie – nieco zaskakująca.
Niestety nie udało nam się kupić gazu i wizja głodówki zaczęła przybierać realną postać. Na szczęście gospodarze ofiarowali nam „wynalazek czeczeńskich partyzantów”, który chwilowo uratował nam życie (żel palący się).
Dojechaliśmy na dworzec. Oczywiście nie był to Diube. Dopadło nas zaraz stado taksówkarzy oferujących usługi. W końcu pojechaliśmy samochodem kombi z gruzińskim taksówkarzem, który okazał się przeuroczym staruszkiem. Zawiózł nas na Diube za 12 lari, ale i tak daliśmy mu 15, bo był uroczy i na dworcu zaoferował swoją pomoc w znalezieniu marszrutki. Okazało się żebyły ale już zapchane i musielibyśmy trzymać plecaki na kolanach więc dziadeczek znalazł nam taksówkę (też kombi dzięki Bogu), która za 50USD zgodziła się zawieźć nas do Kazbegi. Rewelacja!
Miły starszy pan, droga – Gruzińska Droga Wojenna – przepiękna, bardzo malownicza. Po drodze mijaliśmy ogromny sztuczny zbiornik wodny w kolorze turkusu, a przed sobą mieliśmy cały czas góry. Piękna Mateczka Gruzja, ech piękna.
Droga z Tibilisi do Kazbegi zajęła 2h 20 min. Długo. Nawet nie chce myśleć ile jechalibyśmy marszrutką, zwłaszcza że droga w pewnym momencie pięła się dość ostro pod górę i dziurawa była niemożebnie. Zatrzymaliśmy się na chwilę na odpoczynek koło pań sprzedających gruzińskie czapki – wielkie futrzane i mniejsze, szydełkowe. Obiecaliśmy że kupimy jak będziemy wracać. No i dojechaliśmy do Kazbegi. Nasz gruziński taksówkarz dał nam swój numer telefonu, gdybyśmy chcieli wracać z nim taksą. Powiedział, że może też znajdzie kogoś kto za 120-130USD pojedzie do Batumi.
W Kazbegi sprawdziliśmy hotel przy placu – 80 lari – zdecydowanie za drogo. Jeden obrotny kazbecki Gruzin zaproponował nam kwaterę za 20 lari z jedzeniem ale wzięliśmy za 15 bez jedzenia :) warunki OK, chociaż kran – zasada działanie – nieco zaskakująca.
Niestety nie udało nam się kupić gazu i wizja głodówki zaczęła przybierać realną postać. Na szczęście gospodarze ofiarowali nam „wynalazek czeczeńskich partyzantów”, który chwilowo uratował nam życie (żel palący się).
Zdjęcia (10)
Komentarze (0)
Zasoby: 
38.904 
22.083 
1.103.319 
3.423 
